Weekend

In de weekenden zijn we vrij en kunnen we de dagen naar wens indelen. Zaterdag kregen we een rondleiding door de sloppenwijk van Mbale. Twee jongens uit Noorwegen zitten hier al 4 maanden en kennen de straten hier heel goed. Ze hebben ons laten zien waar we goedkoop eten kunnen kopen. Toen wij door de sloppenwijk liepen besefte ik pas hoe arm de mensen hier zijn. Ze hebben echt bijna niks, alleen de kleren die ze aan hebben. Op een gegeven moment kwamen we op een plek waar de moeders elke middag het eten bereiden. De kinderen speelden met een vlieger of met een zelf gemaakte pop. Toen ze zagen dat er vier Mzunkuz (blanken) aan kwamen, renden ze op ons af en wisten ze niet hoe snel ze onze hand vast moesten pakken. Op een gegeven moment had ik drie kinderen aan elke hand. Ze liepen een heel stuk met ons mee en hielden onze vingers heel stijf vast. Naarmate we verder liepen lieten de handjes één voor één los en konden we weer zonder kinderen aan de hand verder lopen. Na een uur rond te hebben gelopen kregen wij allebei al een behoorlijk rood hoofd dus besloten we om terug te gaan naar ons huis om daar even lekker op het terras te gaan zitten. We hebben daar ongeveer 2 uur gezeten en zijn toen nog even naar de stad gegaan om een simkaart te kopen voor de telefoon, nouja even…het duurde 40 minuten voordat wij een simkaart met beltegoed hadden. Maargoed, we kunnen nu wel goedkoop naar bellen. We moesten ook nog even wat boodschappen halen, dus zijn we ook nog even naar de plaatselijke supermarkt gegaan. Eenmaal bij de kassa aangekomen beseften we ons dat het in rijen staan en netjes op je beurt te wachten hier niet zo gewoon is als in Nederland. Iedereen propt zich ergens tussen om als eerste te kunnen betalen. Ze staan zelfs al klaar met het geld.
’s Avonds hebben we een lekker maaltje voor ons zelf gemaakt, gebakken aardappelen met doperwtjes. Dit hebben we heerlijk opgegeten op ons terras.

Zondag zijn we naar Mount Elgon Hotel geweest. We hadden van een aantal mensen gehoord dat dit een hele mooie plek is, dus we dachten laten we daar maar een keer naartoe gaan. We hadden besloten om vandaag een keer met een boda-boda te gaan. We hadden wel gehoord dat ze soms wat roekeloos kunnen rijden omdat ze je zo snel mogelijk willen afzetten om dan vervolgens weer een nieuwe passagier te zoeken. Het Mount Elgon Hotel was te ver om te lopen en een ritje op een boda-boda kost maar 1000 Oegandese Shilling (€ 0,40), dus we dachten laten we het eens proberen. Het was een bijzondere ervaring. We stapten met z’n tweeën achterop bij een wildvreemde man en reden naar het hotel. Het is een hele rare gewaarwording om bij zo’n onbekende man achterop te gaan zitten, maar goed je moet wat. Deze man reed heel netjes en beheerst en heeft ons heelhuids afgezet bij het hotel.
Aangekomen bij het hotel moesten we betalen voor het zwembad. We hadden geen idee hoe het eruit zag maar eenmaal binnen wisten we niet wat we zagen. Dit noem je nou het paradijs. Een heerlijk blauw zwembad met ligbedden en een bar waar je kunt eten en drinken. En niet te vergeten het uitzicht. Het uitzicht was echt schitterend. We hadden uitzicht op Mount Elgon (vandaar ook de naam van het hotel). Helaas was het wel mistig door de warmte en kon je de berg niet heel goed bekijken. We gaan binnenkort een keer op een zondagochtend de berg beklimmen. Elke zondag kun je vanaf Hotel Mount Elgon de berg oplopen met een gids. Dit lijkt ons erg leuk!
Het was vandaag ontzettend warm, dus af en toe een duik in het koude water was absoluut geen straf. Op een gegeven moment was ik lekker baantjes aan het zwemmen toen er een meisje van 5 in het zwembad sprong. Ze vroeg gelijk hoe ik heette en klom achter op mijn rug. Dit meisje kon nog niet zo goed zwemmen, dus heb ik haar een paar baantjes op mijn rug meegenomen. Het meisje woonde hier al 2 jaar maar komt oorspronkelijk uit New York. Eenmaal op het droge kwam ze naast ons liggen met haar nagellaksetje. Ze vroeg of ze mijn nagels mocht lakken, wat natuurlijk mocht. Op mijn ene hand kreeg ik roze nagellak en op mijn andere hand paarse. Ze was heel trots op het resultaat (er zat meer nagellak op mijn vinger dan op mijn nagels, maar goed :p).
Vandaag kwamen we ook nog een bekende van CRO tegen, namelijk Daniël uit Duitsland. Hij is leerkracht en houdt erg van spelletjes, hij had namelijk zijn tas vol leuke spelletjes. Zo hebben we jenga, halli galli en dobble gespeeld. Rond 6 uur waren we uitgespeeld en hebben we onze spullen ingepakt om weer op huis aan te gaan. We liepen langs de kant van de weg in de hoop dat er een boda-boda langs zou komen die ons weer naar huis kon brengen. Al gauw kwam er één langs zonder passagier achterop en stopte om ons op te laten stappen. We kwamen al gauw aan de praat en deze chauffeur bleek een heel goed mens te zijn. Hij vertelde ons dat we nooit meer moeten betalen dan 5000 shilling, want de meeste chauffeur zetten ons af omdat we blank zijn. Toen wij vertelden dat wij voor CRO werken begon hij een heel verhaal te vertellen over straatkinderen en hoe ouders met kinderen omgaan. Het was echt een hele leuke chauffeur. Misschien dat we hem nog vaker tegen komen. Niet dat ik hem dan nog herken, want ze lijken hier allemaal op elkaar :p.
Al met al was het een super leuk weekend en we zijn hier echt aan het genieten. We beginnen ook al aan de warmte te wennen en het slapen gaat ook steeds beter.