FC CRO

Vandaag ben ik getuige geweest van een voetbalwedstrijd tussen FC CRO en FC Kampala. De mensen van CRO vroegen ons vandaag of wij ook kwamen kijken naar de voetbalwedstrijd die zou beginnen om half 5. Ik heb nog geen voetbalwedstrijd gezien hier dus dat leek me wel erg leuk. Er werd mij verteld dat de wedstrijd gespeeld zou worden in het stadion. Maar waar was het stadion? Ze vertelden mij dat het een gebouw was met een hele lange muur en dat het niet zo ver lopen was. Aangezien Inge moe was ben ik alleen naar het stadion gegaan. Het was inderdaad een gebouw met een hele lange muur, je zou van de buitenkant niet zeggen dat het een stadion is. Het leek meer op de restanten van de Berlijnse muur :p. Gelukkig stond Richard mij al op te wachten om mij naar binnen te escorteren. Het was vrij druk en we konden gelukkig nog een plaatsje bemachtigen in de schaduw. Volgens Richard zou het een spannende wedstrijd worden, omdat beide ploegen onderaan staan. Het was inderdaad een spannende wedstrijd waarbij veel te zien was. Toen ik het stadion binnen liep viel me direct op dat het voetbalveld compleet uit zand bestond. Er was geen grassprietje te bekennen. Het publiek was super enthousiast. Er werd niet gescholden op de scheidsrechter en de spelers waren onderling super sportief. Hier kunnen wij in Nederland nog wat van leren!

Vandaag was er ook een man aanwezig die supporter is in hart en nieren. Het is een man met een kleine beperking en het is zo grappig om te zien hoe fanatiek en enthousiast hij is. Hij liep allerlei dingen te roepen in het Oegandees waar de rest van het publiek keihard om moest lachen. Gelukkig kon Richard af en toe wat dingen vertalen zodat ik ook mee kon lachen.

De wedstrijd liep gelijk op. Beide ploegen waren even sterk maar door een fout van de verdediging kwam FC Kampala met 1-0 voor. Na de 1-0 speelde CRO veel beter en hadden eigenlijk wel een doelpuntje verdiend. Na de rust begon CRO weer heel goed en uiteindelijk voel dan toch het verdiende doelpunt. Iedereen op de tribune werd helemaal gek. Het doelpunt werd groots gevierd. Iedereen gaf elkaar een hand en feliciteerde elkaar. Het was echt een feestje! Ook waren en vandaag heel veel straatkinderen aanwezig die overdag in de Rehabilitation class zitten. Deze kinderen waren ook door het dolle heen toen er een doelpunt gemaakt werd. Ze renden het veld op om de spelers te knuffelen. De meeste spelers kennen deze kinderen omdat ongeveer de helft van de spelers ook ooit op straat heeft geleefd.

Om half 7 was de wedstrijd afgelopen en liep het stadion direct leeg. Bijna iedereen moest dezelfde kant op dus volgde ik de menigte. Eenmaal thuis gekomen had Inge al lekker gekookt en kon ik zo aanschuiven. We hebben lekkere gebakken aardappeltjes gegeten met een gekookt ei en komkommer. Jamm!!