Paasfeest

Donderdag hebben we een hele leuke dag gehad bij CRO. Omdat het de laatste dag was voor Pasen hebben we een Paasverassing meegenomen voor Naomi, Fridah en Richard. In Nederland is het een traditie om paaseieren te verstoppen en te zoeken. Om deze traditie voort te zetten hebben we eieren gekookt. We hebben vervolgens de eieren een gezichtje gegeven, één ei met het gezicht van Fridah, één ei met het gezicht van Richard en één ei met het gezicht van Naomi. Ik had aan het begin van de reis kleine mutsjes gehaakt om op de eieren te zetten en deze maakten het feest compleet. ’s Ochtends na de Morning Devotion hebben Inge en ik stiekem de eieren in het kantoortje van Fridah en Richard verstopt. Toen we de eieren verstopt hadden legden we het spel uit. Ze moesten allemaal hun eigen ei zoeken en zodra je je ei hebt mag je hem opeten. Toen wij het startsein gaven vlogen ze het kantoortje in op zoek naar hun ei. Het was zo leuk om te zien. Het leken wel kleine kinderen! Ze vonden het zo leuk om te doen! Wat hebben wij gelachen. Inge en ik hebben er ook nog een filmpje van gemaakt zodat we thuis na kunnen genieten van deze leuke ochtend.

Omdat het bijna Pasen was, werd er de hele dag feest gevierd. ’s Ochtends werd eerst het hele terrein van CRO schoongemaakt en rond half 12 begon het feest. Er werd muziek aangezet en de kinderen begonnen meteen te dansen. Zelfs de jongste kinderen kunnen al heel goed dansen! Ze zijn allemaal zo soepel, het is om jaloers op te worden. Na een half uur lekker gedanst te hebben deden ze een spelletje stoelendans. Ook hier in Uganda kennen ze het spel en het was super om te zien hoeveel plezier de kinderen hadden. Na de stoelendans werden 3 oudere jongens van CRO (ongeveer 18 jaar) op het podium geroepen om een volgend spel te spelen. Fridah had allerlei opdrachten bedacht en in een doos gestopt. Terwijl de muziek liep moesten de jongens dit doosje doorgeven en zodra de muziek stopte moest diegene die het doosje in zijn handen had een opdracht uit het doosje pakken. De eerste opdracht was gelijk een leuke opdracht. De opdracht was als volgt: “Kies een leerkracht uit waarmee je op het podium gaat dansen”. Ik hoorde het woord “teacher” en keek gelijk naar de grond. Ik dacht, als ik geen oogcontact maak kiest hij mij vast niet. Maar ik zag hem in mijn ooghoeken onze kans op komen en voor ik het wist liep ik met deze jongen richting het podium om samen te dansen. Aangezien ik echt niet kan dansen (helemaal niet vergeleken bij de mensen hier) probeerde ik er onderuit te komen. Ik heb alle andere kinderen uitgenodigd om samen met mij op het podium te komen en te dansen. Ik heb met ongeveer 60 kinderen op het podium staan dansen. Het was geweldig! Op een gegeven moment kwam de jongen naar mij toe om te dansen en het hele publiek ging uit z’n dak. Ze vonden het prachtig!

Tijdens zo’n feest kan een feestmaal natuurlijk niet ontbreken. Alle kinderen kregen rijst met vlees. Ze waren door het dolle heen. Ook voor ons was er een heerlijke maaltijd bereidt. Ook wij kregen rijst met vlees en voor ons was er ook groente. Het was heerlijk! Na de maaltijd kregen de kinderen allemaal een flesje drinken. Ik heb de kinderen nog nooit zo blij gezien. In het begin was het heel leuk om te zien hoe blij de kinderen waren met een flesje drinken, maar toen er een aantal kinderen een tweede flesje kregen braken er vechtpartijtjes uit. De kleine kinderen werden beroofd van hun flesje drinken en de grote kinderen dronken het snel op. Dit was echt vreselijk om te zien. Het waren net een stelletje aasgieren die op een stuk vlees afkwamen. Nu besefte ik dat het voor deze kinderen heel bijzonder is om een flesje drinken te krijgen. Normaal gesproken drinken ze alleen water en nu kregen ze een keer iets anders.

Het was een hele geslaagde dag met een leuk feest. Het einde komt alleen wel heel snel in zicht! Nog maar 3 dagen bij CRO en dan moeten we afscheidt gaan nemen van de lieve kinderen! Daar zie ik echt tegenop!