Geen water in heel Mbale

Vorige week werd ons nog verteld dat de winter in aantocht is en dat er regen aan zit te komen, maar op dit moment zit de hele stad zonder water. Mbale ligt aan de voet van Mount Elgon en is afhankelijk van het bergwater dat van deze berg komt. Aangezien het hier al een lange tijd droog is, is het water op Mount Elgon zo goed als op. In geen enkel huis is meer stromend water en de winkels raken ook al aardig leeg. Gelukkig hebben wij voor de zekerheid dit weekend twee jerrycans met water gevuld zodat wij ons kunnen wassen en eten kunnen koken. We hebben niet zo heel veel water op voorraad en kunnen ons denk ik nog drie dagen redden. Maar als wij de plaatselijke bevolking moeten geloven kunnen we nog wel een week zonder water zitten. Een hele uitdaging voor twee verwende Nederlandse meiden. Nu pas merk je hoe afhankelijk je bent van water en hoe vaak je water gebruikt. Zo kunnen we de wc niet doorspoelen (wat een stank!), kunnen we ons niet wassen (het is hier 35 graden en het zweet gutst je van het voorhoofd!) we kunnen onze kleren niet wassen (die stinken van het zweet) en laat staan water koken om te drinken!

Vanmorgen kwamen we aan bij CRO en begon de morgen gewoon zoals elke andere morgen. Na de morning devotion merkte ik aan de mensen dat ze een beetje onrustig waren, anders dan anders. Er is vanaf donderdag al geen water meer bij CRO en dat is een groot probleem. De straatkinderen wassen zich elke morgen om te voorkomen dat ze allerlei ziektes overbrengen. Daarnaast krijgen ze hier eten en drinken, maar aangezien er geen water is kunnen we ze dat niet geven. De kinderen kunnen zich niet wassen en kunnen na het plassen de wc niet doorspoelen. Dit heeft grote gevolgen voor de gezondheid, niet alleen voor die van de kinderen maar ook voor die van de mensen die bij CRO werken. Vanmorgen zijn dan ook alle straatkinderen naar huis (de straat) gestuurd. Dit doen ze niet voor niks, ze zijn bang dat er een epidemie zal uitbreken of dat er kinderen zijn die cholera krijgen. Wij waren vandaag dan ook rond 12 uur vrij en zijn toen direct naar de supermarkt gegaan om flessen water te kopen. Morgen gaan we weer met volle moed richting CRO maar ik ben bang dat het maar van korte duur is. Als het niet gaat regenen zal er weer geen water zijn en worden de kinderen weer weggestuurd. Misschien dat ze inmiddels ergens water hebben kunnen halen zodat de kinderen morgen wel drinken kunnen krijgen, maar ik ben bang van niet.

Naast al deze negatieve berichten heeft deze ervaring natuurlijk ook een positieve wending. Ik ga alles steeds meer waarderen. Zo zal ik niet snel meer zeuren over een douche die te koud of te warm is na flink gezweet te hebben tijdens een korfbalwedstrijd :p. Je gaat echt anders tegen dingen aan kijken. Het komt geregeld voor dat Inge en ik ’s avonds gezellig zitten te kletsen en dat ineens het licht uit valt, geen stroom meer. Dan pak ik snel mijn superhandige lamp op zonne-energie (bedankt pap en mam!) en kunnen we gelukkig weer verder kletsen. Dan springt het licht na ongeveer een uur gelukkig weer vanzelf aan en kan mijn zonne-energielamp weer uit.

Ik had nooit verwacht dat dit ooit over mijn lippen zou komen, maar bij deze: Wij willen regen! En niet zo’n beetje ook!